Компанијата „Мета“ соопшти дека ќе постави подводен кабел кој ќе се протега на пет континенти за да пренесува податоци, вклучително и за развој на вештачка интелигенција.
Кабелот ќе помине повеќе од 50.000 километри (31.000 милји) помеѓу САД, Јужна Африка, Индија, Бразил и „другите региони“, објавија од „Мета“.
Глобалната дигитална комуникација се потпира на огромна мрежа на подводни канали, со приближно 1,2 милиони километри веќе инсталиран кабел, според извештајот на Центарот за стратешки и меѓународни студии (CSIS), со седиште во САД.
Дигиталните гиганти како „Мета“ неодамна се вклучија во светот на подводните кабли, во кој долго време доминираат специјализирани компании како што се американската „Сабком“, француската АСН, јапонската НЕЦ и кинеската ХМН.
Интерконтиненталните текови на податоци ги поткрепуваат деловите од глобалната економска активност, но трпат редовни штети од инциденти како што се подводни одрони, појава на цунами или влечење сидра на бродови.
Тие можат да бидат и мети за намерна саботажа и шпионирање.
НАТО во јануари организира патроли на Балтичкото Море, по сомнителните напади врз телекомуникациските и енергетските кабли, за кои експертите и политичарите ја обвинија Русија.
Наречен „Проект Вотерворт“, планот на „Мета“ има цел да ги зајакне размерите и доверливоста на светските дигитални автопати, со поврзување со голема брзина потребна за поттикнување на иновациите со вештачка интелигенција.
Компанијата истакна дека кабелскиот проект е повеќегодишна инвестиција од многу милијарди долари.
Експлицитното наведување на вештачката интелигенција од страна на „Мета“ како причина за поставување на кабелот го истакнува апетитот на технологијата без дно за податоци, што веројатно ќе го поттикне глобалниот дигитален сообраќај да стане уште поголем во годините што доаѓаат.
Новиот кабел „Проект Вотерворт“ ќе биде трет на „Мета“. Првиот кабел „Ањана“, кој ги поврзува САД и Шпанија, треба да се појави на почетокот од оваа година.
„Вотерворт“ е именуван по вработен во „Мета“, Гери Вотерворт, кој работел пет години во американскиот гигант.
„Обуката“ на новите модели на вештачка интелигенција би можела да бара брзо испраќање на големи количини податоци до локациите на компјутерските кластери низ светот, додека вештачката интелигенција – нејзините вистински одговори на барањата на корисниците – исто така ќе има барања за пренос.
